Do roli Johna Nasha byli brani pod uwagę Tom Cruise, Bruce Willis, Kevin Costner, John Travolta, John Cusack, Charlie Sheen, Robert Downey Jr., Nicolas Cage, Johnny Depp, Ralph Fiennes, Jared Leto, Brad Pitt, Alec Baldwin, Mel Gibson, Sean Penn, Guy Pearce, Matthew Broderick, Gary Oldman i Keanu Reeves.
Do roli Alicji Nash kandydowały Salma Hayek, Geena Davis, Hilary Swank, Jennifer Jason Leigh, Claire Forlani, Ashley Judd, Mary McCormack, Brittany Murphy, Charlize Theron, Emily Watson, Mira Sorvino, Teri Hatcher, Mía Maestro, Rhona Mitra, Julia Ormond, Julie Bowen, Toni Collette, Claire Danes, Kirsten Dunst, Portia De Rossi, Rachel Griffiths, Famke Janssen, Catherine McCormack, Amanda Peet, Christina Ricci, Meg Ryan, Chloë Sevigny, Alicia Silverstone i Uma Thurman. Rachel Weisz odrzuciła propozycję.
Początkowo Robert Redford miał wyreżyserować film, ale ostatecznie zrezygnował, gdyż nie odpowiadała mu gaża, jaką miał otrzymać.
Jeden z prawdziwych synów Johna Nasha gra sanitariusza po prawej stronie ekranu, podczas gdy John (Russell Crowe) jest ciągnięty wzdłuż korytarza.
Producent Brian Grazer wygrał projekt sfilmowania Johna i Alicji Nash po wyeliminowaniu Scotta Rudina, który bardzo długo przeciwstawiał się w wyprodukowaniu nakręceniu tego filmu.
Patrick Dempsey i Josh Lucas brali udział w przesłuchaniach do roli Martina Hensena.
Kiedy Alicja daje Johnowi jego lekarstwa, kładzie je na kawałku gazety, z którego leki znikają i pojawiają się kilkakrotnie jeszcze zanim John je bierze do ręki.
Nazwisko Alfreda Nobla jest źle napisane na mównicy. Zamiast "Nobel" widać napis "Noble".
Na Uniwersytecie w Princeton w rzeczywistości nie ma "ceremonii pióra".
Podczas uroczystości wręczania Nobli jego laureaci nie wygłaszają żadnych mów, jak ma to miejsce w filmie.
W 1950 roku Alicja Nash pokazana jest w kuchni z zestawem pojemników na żywność (Tupperware Wonderlier - miski z przykrywkami), które to w rzeczywistości nie były dostępne w sprzedaży przed 1970 rokiem.
Jest rok 1951. Widzimy Johna Nasha pijącego kawę z papierowego kubka z symbolem recyklingu. Symbol ten pojawił się na kubkach wiele lat później.
Kiedy John (Russell Crowe) w rozmowie z Alicją (Jennifer Connelly) mówi, iż może powinien powrócić do szpitala, wówczas chwyta jej dłoń dwukrotnie pomiędzy kolejnymi ujęciami.
W sąsiedztwie Johna (w latach pięćdziesiatych dwudziestego wieku) przy jednym z domów zauważyć możemy nowoczesną, plastykową budkę telefoniczną.
Gdy widzimy w łazience Alicję Nash (Jennifer Connelly) pijącą wodę ze szklanki, w jednym z ujęć zauważyć można, jak wypija zawartość szklanki, a w następnym, jak wylewa znaczną ilość wody na ścianę i ostatecznie tłucze samą szklankę.
Kiedy John Nash rozmawia z Martinem Hansenem w jego biurze, na złotej ramce jednego z obrazów zauważyć możemy odbijającą się tyczkę od mikrofonu.
W jednej ze scen umiejscowionych w roku 1954 widzimy Oldsmobil z 1955 roku.
Gdy Nash przemawia podczas ceremonii wręczania Nobla, zauważyć możemy jak haft z jego chusteczki pojawia się i znika pomiędzy kolejnymi ujęciami.
John Nash w rzeczywistości nie odebrał nagrody sam, lecz wraz z kolegami Reinhardem Seltenem i urodzonym na Węgrzech Jánosem Harsányiem. Faktycznym twórcą "Teorii Gier" jest John von Neumann i Oskar Morgenstern.
Nowoczesny włącznik światła jest widoczny w domu Alicji i Johna Nash.
Smoczek wyprodukowany przez firmę Gerber leży na podłodze w domu Johna. Firma Gerber weszła na amerykański rynek dopiero w latach 60-tych.
Pióra wręczane dla Johna Nasha zmieniają swoją pozycję pomiędzy ujęciami; od prostopadłych do równoległych.
Sposób trzymania teczki przez Johna podczas "ceremonii piór" zmienia się pomiędzy kolejnymi ujęciami.
Podczas pierwszej lekcji prowadzonej przez Johna wzór na tablicy zmienia się pomiędzy ujęciami. Litera "f" zmienia się na "F" oraz cyfra indeksu górnego (do sześcianu) zmienia się na zwykłą cyfrę "3".
Na terenie Pentagonu podczas ujęcia z powietrza widać nowoczesne lądowisko dla helikopterów.
Kiedy Nash i mężczyzna rozmawiają na temat nagrody Nobla, popijają herbatę. Łyżeczka w ręce mężczyzny znika i pojawia się pomiędzy ujęciami.
W pierwszej scenie w klasie, ruchoma tablica zmienia swoją pozycję kilkakrotnie pomiędzy ujęciami.
Nawet jeżeli widownia uroczystości wręczania Nagrody Nobla daje owacje na stojąco, szwedzka rodzina królewska siedząca na prawo nigdy, ale to nigdy by tego nie zrobiła jak to widzimy w filmie.
Kiedy Alicia kładzie tabletki na gazetę Johna, leżą one płasko, ale już w następnym ujęciu stoją.
Kiedy Alicia (Jennifer Connelly) pociesza Johna (Russell Crowe) po tym, jak wyszedł z Princeton po jego kłótni z "Wielkim Bratem", wyciąga do niego rękę, a John umieszcza w niej swoją. W następnym ujęciu powtarza tę czynność.
Gra planszowa, w którą John (Russell Crowe) gra wraz z grupą studentów, nazywa się Hex. W rzeczywistości została ona wymyślona właśnie przez Johna Nasha Jr.
Jeden ze studentów nosi krawat w podwójne spirale. Taki wzór jako symbol przynależności do grupy naukowej nie był używany w 1953 roku, gdy rozgrywa się akcja tej sceny.
W scenie rozgrywającej się w 1947 roku John Nash słucha utworu "Columba aspexit" z repertuaru grupy "Gothic Voices", który pochodzi z 1981 roku.
Sceny Harvardu były kręcone w Manhattan College.
Film nakręcono w Jersey Bayonne, Belleville, East Orange, Madison, Newark, Princeton, Yonkers (New Jersey, USA) i w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Scena miłosna duetu Russela Crowe'a i Jennifer Connelly została wycięta z filmu.
Profesor Dave Bayer z Barnad College był doradcą i ekspertem matematycznym podczas kręcenia "Pięknego umysłu". Dublował także ręce Russela Crowe'a w scenie, kiedy Nash pisze układy równań na oknie.
Zdjęcia do filmu kręcono od 21 marca do lipca 2001 roku.
Scena zimowa w Princeton miała być sfilmowana jesienią, więc komputerowo nałożone liście na drzewie nie mają swojego cienia na ziemi.
John Nash odwiedził pewnego dnia plan filmowy i Russell Crowe był zafascynowany w sposób jaki John Nash poruszał rękoma. Próbował to samo pokazać w filmie.
Sceny były kręcone w takiej kolejności, w jakiej widzimy je w filmie, aby Russell Crowe mógł rozwijać zachowanie Johna Nasha.
By uzyskać "złoty" wygląd miasteczka uniwersyteckiego w początkowych scenach filmu użyto małokontrastowej taśmy (Fuji F-400 8582), którą przed zdjęciami potraktowano sztucznym pomarańczowym światłem.
Pomysł nakręcenia filmu pojawił się w głowie Briana Grazera (producenta) w chwili, gdy przeczytał on w czasopiśmie "Vanity Fair" artykuł o Johnie Nashu. Postać tego człowieka go urzekła - to, że zdołał pokonać ciążącą na nim chorobę i wrócić do swojej pracy, a także otrzymać prestiżową Nagrodę Nobla.